Dıkandım vala dıkandım :))))
Yeni yıla adımımızı attık die sevinirken bi dolu iş yükü de üzerimize bindi.
Ocak başı itibari ile hayatım rahat bi gün yüzü göremedi sevgili okuyucu.
Tam kişisel ıvır zıvır problemler duruldu derken şimdi de iş yerindeki sorumluluklar üstüme üstüme gelmeye başladı. 3 gecedir ne uyku var ne durak (hahah bu tanımlamaya da çok gülerim, annem kullanır, daha ziyade.) Neyse elimdeki işi bitirip patrona teslim ettim O da bi dolu bıdırdandı yok ben daha hızlı yapardım die, yap da görelim yahu bi kere de sen yapta biz de görelim. Gerçi bugun iyi günüydü, yapıcı konuşmalar yaptı bi dolu şaşşırrdımmm... Eh artık rahat bi haftasonu geçirirsin die de ben çıkarken ekledi, imamıydı yoksa gerçi hislerimiydi bilemedim vala ben patronu çözemedim kaç yıldır birlikte çalışıoz ama kendisin tanımlamak imkansız.....
Neyse bunları bırakıp öle boş boş yazasım var, bi kere de iş dışında kullanasım var şu klavyeyi,
Zaten fonda hafif bir fransızca parça çalıyor, arkadan ılık bi rüzgar esiyor... güneş güzel yüzünü gösteriyor, sanki bahar havası var bugün..Bahar dedim de ne güzeldi eski günler benim çıtır çıtır ortalıkta dertsiz kedersiz hoplaya zıplaya dolaştığım günler... "Her an yaramazlık yapacakmış gibi duran bi çocuk gibisin" demişti bana. Öleydim de cidden, bulunduğumuz yeri panayır alanına dönüştürmk de üzerime yoktu. Altımda düşük ve bi hayli bol kotum, üstümde minicik dar bi badyim ve açık saçlarımla, özellikle onun yanında zıp zıp zıplardım. Bizimki de ağır abiydi yani böle şeylere gelemezdi. Ben de bilhassa yapardım, mesela karşıdan karşıya geçicez bi gün, bizimkisi cool ya ağır adımlarla yürüyor gelen arabalara aldırmaksızın, ben tabi tuttum bunu kolundan başladım çekiştirerek koşmaya, bi yandan gülüyor bi yandan kızıyor zıplama, çekme yavaşş yavaş die.Bense gülüyorum .Bak bunları yazarken yine gülüyorum sevgili okuyucu neyse işte güzel günlerdi...
Resimden de anlaşılacağı üzere; küçük kız hala o küçük kız ama suratı asık, canı sıkkın ve sinirli ve dıkanmış :))))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder