MelEK kOvALaMAcA

Selamlar okuyucu, tabi gerçekten varsan, keza hiç bir yazıma yorum bırakmıyorsun beni yıpratıyorsun :'(

Her neyse bu akşam tam da sıkılmışken fcbkuma bakıoken bi de ne göreyım bi mail gelmiş

"Seni Hiç unutmadım, Hayatım boyunca da unutmayacağım tek kişisin " diyor
Şaşırdımm, duygulandım ve gülümseyerek geçmişi hatırladım.

Bu maili ban ayaza ilkokul arkadaşım?!! SEn de önce benim gibi şaşırdın dimi, sona bi duygulandın sona da gülümsedin ve yazıyı okumaya devam ediosun :) Öyleyse devam et çünkü anlatıyorum;

Biz küçükken yakalamacılık oynardık izmirde okul bahçesinde, tenefüslerde,

kızlara erkekler iki grup olupkoşuyoruz var gücümüzle..

O aralar en nefret ettiğim şey tokamın çekilmesiydi ki kreşten beri ifrit olurdum. Bir gün yıne yakalamacılık oynuyoruz bu arkadaş da beni kovalıo, tam yakaladı yakalayacak kendimi kızlar tuvaletıne attım, ama sadece bir ayağımı. O esnada bir el sacımı tuttu tokamdan yakaladı ve çektiiii, o an işte tam da o an ben ki henüz sanırım 7 yaşındaydım, bir hışım dönüp tokatı patlattım. Çocukk anında sacımı bıraktı, yanağında da 5 parmağımın izi.... Ama hiç bişi demedi, ağlamadı da çekti gitti. Hırttı, maço olacağı belliydi. Tıpkı Janjan gibi, tıpkı onun küçüklüğü gibi.Belki de onu çok sevmemin asıl nedeni çocukluk yıllarımdaki bu çocuktu bilemiyorum...

Neyse yıllar geçtii ve fcbk beni tokatla birlikte ona hatırlattı, gerçi hiç unutmadım diyor ama erkek milleti bu :p Şaka bi yana çocukken her şey bi başka güzel, saf ve temiz, çıkarsız ve masum...