Şimdi üzerimden bir tır geçmiş gibi oturuyorum kanepemde...Hem bedenim hem ruhum yorgun... Bugun hayatımın sayılı önemli günlerinden biriydi. 6 senenin emeğinin sonucunu alacağım bir gündü bugun. Ama ne yazıkkı tüm sevdiklerim yanımda değildi. Hatta bazıları unutmuştu dahi. Kırıldım.... İnsanın en yakını için önemli olan bir şey senin için de önemli olmalı. Ee bi arayıp sormak, ne yaptın demek, tebriklere boğmak çok da zor olmasa gerek... Bi pasta kesmek akşam için bi hazırlık yapmak bilemiyorum... Kırıldım.. İşte önceki yazılarımı okuyanlar bilir benim hiç bi özel günüm istediğim gibi olmaz..Gerçi neyseki olayı başarı ile neticelendirdik. Bu beni çok mutlu etti ama inanın bi o kadardaha mutlu eden bir şey daha oldu. Yanımdakileirn düşünüp de (?!!!) yapamadığı bir şeyi çooookkk uzaklardan janjan yapmıştı işte.. bi dolu gül ve orkideli bir demet göndermişti...Şİmdi bende bunlardan iki tane var, ikisi de vazoda duruyor.. Biri devasa büyüklükte havalı bişi, 1 senedir falan duruyor, camdan koca bir vazo içinde... ama sahte.... Diğeri ise küçük eski bir vazoda.. ama kocaman, içinden sanki hayat fışkırıyor hatta o kadar ki evde olanın içindekinin ne olduğunu 1 senenin sonunda anlamamı sağlıyor çünküü gerçekk...
İşte aradaki fark biri GERÇEK ve biri SAHTE....
Janjan beni yine çok duygulandırdın, üzerindeki nazar boncukları varlığını bana bir kez daha hatırlattı.. ama Geçmiş olsun...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder